المپیک توکیو به‌خاطر کرونا تقریباً بدون تماشاگر برگزار شد. در ورزشگاه‌ها و سالن‌های خالی از تماشاگر، این‌بار، صدای مربیان را گاهی و در برخی ورزش‌های انفرادی به‌وضوح می‌شنیدیم.
توصیه‌ها و دستورهای مربی‌ها از یک جنبه نزدیک بود به کارکردِ صدا در سینما.
مثلاً در کشتی، نقطه‌ی دیدِ ورزشکار محدود است و تمامِ تمرکزِ دیداری‌اش روی حریف. و این مربی‌ست که با صدا انتقال می‌دهد، آن‌چه را می‌بیند. به بیان دیگر، صدا حیطه‌ی گسترده‌تری را در ذهنِ ورزشکار مجسم می‌کند.
و این، یکی از همان کارهایی‌ست که صدا با تماشاگر می‌کند در سینما.
