بیشتر سینما و کمی هم چیزهای دیگر
در اوایل فیلم صحنه‌ای هست که در آن مارلو (شارلیز ترون) دوست قدیمی‌اش را در کافه می‌بیند و با او گفت‌وگو می‌کند. به گمان نگارنده این صحنه چکیده‌ی تمام‌عیاری‌ست از کل فیلم. که حتی می‌شود آن را مستقل از کل دید و لذت برد، هم‌چون یک فیلمِ کوتاهِ خوب.
رودخانه‌ی ویند یادآور یکی از بهترین جنایی‌های تاریخ سینماست: فارگو. داستان در ایالتی پوشیده از برف و یخ می‌گذرد و مأموریت تحقیق درباره‌ی قتلی که رخ داده برعهده‌ی یک زن است. وقتی جین بنر (الیزابت اولسن) وارد داستان می‌شود احتمالاً بسیاری از تماشاگرانِ پیگیرِ سینما تصور می‌کنند که قهرمانِ رودخانه‌ی ویند هم قرار است — مثل شمار زیادی از فیلم‌های سالیان اخیر — زنی باشد در جامعه‌ای تحت سیطرۀ مردانِ بی‌کفایت.
