بیشتر سینما و کمی هم چیزهای دیگر
روایت‌گری یعنی چه‌گونگیِ ارائه‌ی اطلاعات به تماشاگر. شبی که ماه کامل شد برای ایجادِ کنجکاوی و تعلیق، دو نوعِ روایت‌گری را در هم آمیخته است: روایت‌گریِ دانای محدود و روایت‌گریِ دانای کل. که اولی حسِ کنجکاویِ را در تماشاگر برمی‌انگیزد و دومی، حسِ تعلیق را.
یکی از ایرادهایی که به منطقِ رواییِ متری شیش‌ونیم گرفته‌اند مربوط می‌شود به صحنه‌ی فرار ناصر خاکزاد. از نظر خرده‌گیران، صحنه‌ی یادشده دو ایرادِ اساسی دارد: انگیزه‌ی صمد برای آزادکردنِ متهم روشن نیست، دلیلِ منصرف‌شدنِ ناصر نیز. چرا صمد ناصر را آزاد می‌کند؟ ناصر چرا این‌قدر زود شُل می‌شود و مستأصل؟
